Goedendag!

Mijn naam is Ruth Babel en geboren in 1980. Sinds 1996 ben ik nooit meer uit de zorg gegaan. Tussen de jaren door heb ik gewerkt in verschillende Verzorgingshuizen en verpleeghuizen. Ik heb ook in de thuiszorg gewerkt. Bij 1 werkgever heb ik 1 jaar gewerkt, bij 1 werkgever 10 jaar en bij een ander ook 10 jaar. En de andere jaren overal en nergens in Nederland. Ik heb op de PG afdeling gewerkt( psychogeriatrische). Somatiek afdeling, dat zijn mensen die wilsbekwaam zijn. Bavo begeleiding/verzorging. En de thuiszorg ging ook naar mijn hart. Ik ben sinds 2017 gaan zzp'en. Sinds 2019 volledig. Ben het volledig gaan doen omdat het mij zeer bevalt. Je kan denken, als je uitzend bent dan ben je ook vrij. Maar zzp is toch even wat anders. Het gevoel is ook anders. Voor het geld hoeft je het niet te doen. Althans er zijn zorgverleners die het wel er om doen. Maar voor mij, juist omdat ik al jaren actief bent in de zorg. Doe ik het alleen maar met liefde. Waarom? ik heb de aandacht. niks hoeft gehaast. De zorg moet je met liefde doen. Anders hoef je niet te werken in de zorg. Ik hoor al jaren van ouderen. Dat ze het vervelend vinden om elke dag andere mensen over de vloer te hebben. En eerlijk gezegd. Ik geeft ze geen ongelijk. Wie wilt zich nou bloot geven elke dag aan een ander. Alles weer moeten uitleggen. Maar helaas is in het meeste gevallen geen keus. Anders heeft de zorgvrager geen hulp. Of veelte laat. Ik heb de wensen van een cliënt altijd al belangrijk gevonden. Hoe zou je zelf wensen, hoe jou ouders worden verzorgd? Sommige ouderen zien niet elke dag iemand over de vloer om even gezellig een praatje mee te maken. En dus vereenzamen zich! Kan ik u niet helpen dan zijn er genoeg andere wegen waar we over kunnen hebben. De gemeente kan ook veel doen. Ik maak ook contacten met de arts in overleg met cliënt/familie.

Maar terug naar mij. Ik ben een moeder van 5 kinderen. Ik hou van vakanties/uitgaan. En met uit gaan bedoel ik. bios, concerten. cabaret en dansen. In mijn werk ben ik serieus. Maar 1 dag niet gelachen...u kent de gezegde. Ik hoop tot gauw!